Lukas Kramer. Rzeka światła i zielona przestrzeń
Od 26 stycznia do 26 lutego 2006r. w Galerii Miejskiej bwa w Bydgoszczy prezentowane było malarstwo Lukasa Kramera, niemieckiego artysty z Saarbrucken. Były to prace z ostatnich 15 lat twórczości. Tytuł wystawy Rzeka światła i zielona przestrzeń.
…i między innymi te elementy można było zobaczyć w pracach Kramera.

Przełomowym momentem w Jego twórczości było zaangażowanie się w problemy walki o prawa człowieka oraz ochronę środowiska. W pracach z lat 80-tych krytykujących socjalizm, karę śmierci, eksperymenty na zwierzętach czy broń atomową zobaczymy obok namalowanej realistycznie ludzkiej postaci ciemne, nieczytelne przestrzenie połączone nieprzyjemnie migoczącym kolorytem. Był to etap buntu, politycznego niezadowolenia, światopoglądowych spostrzeżeń. Ten etap twórczości pokazuje film Blackout, nocne obrazy Lukasa Kramera z 1984 roku, który uzupełnia prezentację. Jednak w pracach z lat 90-tych temat istnienia w odniesieniu do niewymiernego zagrożenia technicznego zaczął Kramer projektować na obrazach bezpośrednio z barwy i światła. Jego obrazy nadal opowiadają o świecie materialnym, o jego problemach, jednak świat techniki Lukas Kramer zaczyna opisywać bezprzedmiotowo.
…na początku lat 80-tych artysta w czasie pobytu we Francji, przechodząc przez plac budowy zrobił zdjęcie skrzyni, w której leżały neonowe rury. Sfotografował więc światło, załamane oraz zgięte przez szkło. To dało początek nowym pracom.
Powstał cykl obrazów Fluid system, a więc Rzeki światła srebrno szare formy rur rozpychają się w tle, a lekko świetlny pigment iluminuje cała scenę.
W kolejnej fazie twórczości pojawiają się motywy centralne, wszystko kojarzy się z elektronicznymi odpadami. Jest to cykl Pulsacja i wibranty. Mamy tu połączenie momentu wibracji z pulsowaniem niczym egzystencjalna bezradność. Lśniące kolumny, migotające rury, przelewające się fale, wirtualne kolorowe wiązki światła, gest zobrazowany dzięki kroplom farby.
Od końca lat 90-tych Lukas Kramer eksperymentuje z (dla niego samego) odmiennymi pigmentami, przede wszystkim z zielenią. Czy możliwa jest praca z zielenią, jeśli nie przedstawia ona żadnego krajobrazu? Artysta pokazuje, że tak. Ale zieleń Kramera nie jest zielenią natury. Jest to zieleń techniczna, bo artysta cały czas przecież opisuje w swojej twórczości świat techniczny. Kramer prezentuje zieleń jako wyjaśnienie sensu istnienia zmienionego przez świat techniczny, sztuczny, zimny, uwięziony i utrzymany pomiędzy ciemnością i światłem. Tworzy tytułową zieloną przestrzeń. Na obrazach zobaczymy pionowe rury, które oddzielone zostały od poziomych, a pasma zieleni pomiędzy powodują efekt połysku – RURY, które w twórczości Kramera stały się obsesyjnie używanym modułem, ikoną świata techniki.
Zatem obrazy Kramera stanowią autonomiczne dzieła, są symbolem ludzkiego życia podporządkowanego warunkom świata technicznego, a sam artysta, jak na malarza przystało – malowaniem jako wartością samą w sobie się bawi, eksperymentuje z przestrzenią, światłem i barwami.
… a z rozwiązywania problemów formalnych na obrazie wynikają dla malarza nowe pytania…
Gdy zapytałam Lukasa Kramera , i co dalej? odpowiedział: spróbuj wejść w wybrany mój obraz, co poczujesz? Odpowiedziałam: jak Alicja w krainie czarów?… i spróbowałam Było warto.

Beata Kaźmierczak
kurator wystawy

Wystawa: 2006.01.26 – 2006.02.26