Galeria Miejska bwa w Bydgoszczy

Pejzaż postindustrialny

Arkadiusz Gola, z cyklu Ludzie z węgla, 1991–2010

W związku z zagrożeniem związanym z rozprzestrzenianiem się koronawirusa SARS-COV-2 zmianie uległy zasady zwiedzania Galerii, które możecie znaleźć na naszej stronie po kliknięciu TUTAJ. W związku z tymi zmianami nie będzie w najbliższym czasie m.in. wernisaży.

Wystawa „Pejzaż postindustrialny” (fotografia i film) jest spojrzeniem na miejsca opuszczone, przywołujące na myśl obrazy ludzkiej aktywności, związanej z rozwojem przemysłu. Autorzy fotografii pokazują nie tylko niszczejące budynki nieczynnych fabryk, ale także opustoszałe obszary zamieszkania – osiedla robotnicze, niegdyś stanowiące zaplecze wielkiego przemysłu, budynki mieszkalne, osadzone często w cieniu monumentalnych kominów, hałd, wysypisk. Pejzaż postindustrialny ma skłaniać do refleksji nad relacją człowieka do miejsca, niezbędną w zrozumieniu własnej tożsamości.
Uczestnicy wystawy: Michał Cała, Dariusz Gackowski, Arkadiusz Gola, Rafał Kobyłecki, Marek Stańczyk, Katarzyna Świętochowska.

Wystawie towarzyszy katalog

Dawne fabryki, kopalnie, huty, giełdy towarowe czy stacje przeładunkowe wabią nas i niepokoją. Uległy transformacji, stając się muzeum, skansenem, galerią, kawiarnią, łąką, ścieżką na trasie turystycznej, polami golfowymi, loftami, terenem rozmaitej aktywności sportowej i kulturalnej, wreszcie opuszczoną i zagubioną w przestrzeni architekturą przemysłową. Jakby przeszła burza piaskowa, zasypując miejsce, a wraz z nimi dawne doświadczenie masy ludzkiej, która żyła w dyscyplinie, pokornie poddawała się rytmowi pracy, z wyznaczonym czasem na odpoczynek, trwała w poczuciu wartości zespołowego działania, w zrozumieniu dla planowych rozwiązań i precyzyjnych wykonywanych czynności, powracających dzień po dniu.
Miejsca postindustrialne przez owo „post” są już wydobyte przez czas, po tym jak zapomniany został hałas i ruch fabryk. To miejsca w jakiś sposób okaleczone i bezwładne, nawet wtedy, gdy zachwycają dizajnem i wydają się na nowo tętnić życiem zwiedzających, jak w Essen, w Ostrawie czy w Zabrzu. Przechadzając się po błyszczących muzeach i tandetnych centrach handlowych, powstałych na terenach dawnych wielkich zakładów przemysłowych, wystarczy chwila refleksji, by przedostać się do drzemiącego pod nimi doświadczenia końca, również końca zadomowienia. Czy jesteśmy skazani już tylko na oglądanie spektaklu pośmiertnego, po końcu tego, co było niegdyś tak troskliwie przez nasz pielęgnowane i szanowane?
/Aleksandra Kunce, O doświadczeniu miejsca postindustrialnego i nauce (o) domu, fragment tekstu do katalogu wystawy Pejzaż postindustrialny, Galeria Miejska bwa w Bydgoszczy, 2020/

Michał Cała urodził się w 1948 roku w Toruniu. Po zakończeniu studiów na Politechnice Warszawskiej zamieszkał na Śląsku i w latach 1975–1992 poświęcił się fotografowaniu śląskiego krajobrazu przemysłowego. W wyniku tej pracy powstał cykl czarno-białych zdjęć: „Śląsk”. W latach 1979 i 1983 autor był laureatem Grand Prix na Biennale Krajobrazu Polskiego w Kielcach. W roku 2007 Michał Cała wziął udział w wystawie prezentujących 100 wybranych fotografów pt. „Polska fotografia w XX wieku” – Warszawa P.K.i N. W tym samym roku o autorze i o jego śląskich zdjęciach napisał magazyn British Journal of Photography. Jego fotografie były publikowane w albumach: „Antologia fotografii polskiej 1839-1989”, „Polska fotografia w XX wieku”, oraz „Śląska Fotografia Artystyczna”. W roku 2015 powstał autorski album „Śląsk i Galicja” wydany przez Muzeum Historii Fotografii w Krakowie. W roku 2017 zdjęcia ze śląskiego cyklu były publikowane w internetowym wydaniu The Guardian, oraz wystawione w MMX Gallery w Londynie. W roku 2018 wystawa pt. „Silesia”, była eksponowana w Blue Sky Gallery w Portland (USA), oraz na festiwalu Photo London. Więcej o autorze, oraz jego prace można znaleźć na stronie www.michalcala.pl

Michał Cała, Silesia Czerwionka, 1978

Dariusz Gackowski fotograf i filmowiec, członek Związku Polskich Artystów Fotografików.
Studiował na Europejskiej Akademii Fotografii w Warszawie, absolwent Mistrzowskiej Szkoły Reżyserii filmowej Andrzeja Wajdy w Warszawie. Reportaż i dokument to główne dziedziny uprawianej fotografii. Od 2006 r realizuje również filmy dokumentalne. Liczne nagrody i wyróżnienia m. in. nominacja do nagrody Kina Niezależnego OFFSKARY 2008. brał udział w rejestracji Performance: Open situation dla BWA w Bydgoszczy. Rejestrował też koncerty muzyki alternatywnej Mózg festival w Teatrze Polskim w Bydgoszczy w 2008- 2011; 2018 – Album Industrial – Bydgoska Literacka Nagroda Roku 2018 Strzała Łuczniczki.

Dariusz Gackowski, z cyklu Zachem, 2018

Arkadiusz Gola doktorant i pedagog Instytutu Twórczej Fotografii Uniwersytetu Śląskiego w Opawie (Czechy). Zajmuje się fotografią dokumentalną, przede wszystkim rejestrując zmiany zachodzące w społeczeństwie na Górnym Śląsku po 1989 roku. Szczególnie interesują go miejsca związane z przemysłem ciężkim, który pod koniec XX wieku w Polsce znacznie się skurczył. Jako fotoreporter prasowy pracuje od 1991 roku, od 1996 roku – w redakcji „Dziennika Zachodniego”.
Zdobywał nagrody w najważniejszych krajowych konkursach fotografii prasowej, w 2003 roku został dziennikarzem roku „Dziennika Zachodniego”, w 2010 roku otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Zabrze w Dziedzinie Kultury. Stypendysta Marszałka Województwa Śląskiego w dziedzinie kultury. W 2017 roku odznaczony odznaką honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej” nadaną przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jego zdjęcia znajdują się w zbiorach muzeów w Sosnowcu, Rudzie Śląskiej, Katowicach, Zabrzu, Krakowie, czeskim Ołomuńcu i francuskim Nord- Pas-de-Calais. Jest członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików, autorem książek: Poziom na dwa łamy, Ludzie z węgla, Nie muszę wracać…, Stany graniczne, Ogrodowa 1, Nieznany dworzec, Królestwo niebieskie. Swoje prace wystawiał w kraju i za granicą (Czechy, Francja, Niemcy, Belgia, Słowacja). Mieszka w Zabrzu. www.arekgola.com

Arkadiusz Gola, Z cyklu Karmańskie, 2002

Katarzyna Świętochowska z wykształcenia psycholog, z zawodu nauczyciel języka angielskiego i szwedzkiego. Fotografuje od 2010 r., od grudnia 2017 r. członek Związku Polskich Fotografów Przyrody.
Wystawa indywidualna: „Geometria miasta”, Cafe Foto, Łódź (2013).
Wystawy zbiorowe: Łódzkie Towarzystwo Fotograficzne (2012); Festiwal Fotografii Industrialnej (2017, 2018 i 2019), „Fotograf Roku” ZPFP (2018).
Ulubione tematy: krajobraz poprzemysłowy, przyroda, ludzie.
Instagram: kraju_obrazy
facebook.com/krajuobrazy/
www.katarzynaswietochowskafoto.wordpress.com

Katarzyna Świętochowska, z cyklu Dawna Kopalnia Babina w Łęknicy, 2019

Marek Stańczyk – fotograf związany z dokumentowaniem obiektów przemysłowych oraz pejzażu Dolnego i Górnego Śląska. Od ponad 2 dekad fotografuje zakłady które są przeznaczone do likwidacji – głównie kopalnie i huty. Autor ponad 90 wystaw – indywidualnych oraz grupowych w latach 1997-2019. Od roku 2008 realizuje cykliczny projekt Duchy Przemysłu, prezentując co 4 lata zestaw zdjęć na wystawach oraz prelekcjach. Kolejny koncept art to MADE IN SILESIA – multimedialny mix video prezentujący pejzaż oraz obiekty w przestrzeni miejskiej wraz z ich likwidacją.
Twórca jest autorem albumu fotograficznego wydanego w 2016 roku – „Industria.Początek i Koniec” /w którym są zaprezentowane zdjęcia z 11 lat działalności, w szczególności autorskie fotografie panoramiczne/., Ilustratorem wielu pism branżowych spółek węglowych oraz magazynów związanych z kulturą i sztuka. Laureat wielu konkursów fotograficznych oraz filmowych, stypendysta Marszałka Województwa Śląskiego w 2008 roku oraz Ministra Kultury w 2011 roku.
W swojej pracy nie skupia się na syntetycznym prezentowaniu zdjęć obiektów, ponieważ wiele prac zostaje również opracowanych graficznie przeplatając je metaforami, nostalgią a niekiedy i abstrakcją, co widać przede wszystkim w przetworzonych prezentacjach multimedialnych. Większość projektów które prowadzi to długoterminowe przedsięwzięcia.
Pierwszym medium, które zawierało spostrzeżenia z otaczającego świata był notatnik i spisywane w nim teksty, kolejnym – muzyka projektu Outsider/EgoZoom. Do swojej pracy podchodzi dość poważnie – ponieważ, fotografia to nie tylko zdjęcie, to szereg wspomnień, przemyśleń, nagromadzonych doświadczeń. Do chwili obecnej jedynym medium za pomocą którego dzieli się swoimi pracami – to serwis YouTube, który prowadzi jak „FredMentor”. W wolnej chwili uwielbia spędzać czas w górach Dolnego Śląska, fotografując je oraz w miejscach odosobnionych, z dala od ludzi. Kolekcjoner pocztówek z przemysłowymi widokami, rysunków technicznych, albumów i książek związanych z historią przemysłu i fotografii. Do dziś fotografuje na kliszach 120 i 135. Absolwent WSTI w Katowicach na kierunku Projektowanie Graficzne.

Marek Stańczyk, KWK Mysłowice – Likwidacja wieży Sas 08.2019

Rafał Kobyłecki – miłośnik wielu form fotografii. Reportaż, architektura, street, koncerty i pejzaż górski to jego pasja uwieczniona na matrycy aparatu. Urodził się i mieszka w Łodzi gdzie dokumentuje na swoich kadrach oblicze zmieniającej się tkanki miejskiej.
Swoje wystawy prezentował min. podczas 2 pierwszych edycji Festiwalu Fotografii Industrialnej na Górnym Śląsku w roku 2015 i 2016. W 2016 roku wygrał konkurs Light.Move.Photograph.- ”Odkrywanie Światłem” na najciekawsze zdjęcie zrobione podczas Light Move Festival. W 2017 jego zestaw zdjęć pt. „Trik” został uznany za najlepszy fotograficzny projekt w prestiżowym konkursie „POTĘGA ŁODZI”. Wszystkie prace można obejrzeć na autorskiej stronie www.jurastudio.net

Rafał Kobyłecki, Kotłownia, Dawna Elektrownia Scheiblera