Wystawa interdyscyplinarna artystów związanych z Akademią Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Prezentowane są prace z zakresu malarstwa, rzeźby, instalacji artystycznej, video-artu oraz fotografii.
Swoje miejsce znalazł także performance w formie rzeczywistej jak i dokumentacji. Prezentowani są artyści mający znaczącą pozycję w sztuce polskiej jak i europejskiej, między innymi wykładowcy: Konrad Jarodzki, Paweł Jarodzki, Józef Hałas, Krzysztof Skarbek, Zdzisław Nitka, Janusz Jaroszewski, Paweł Lisek, Paweł Lewandowski-Palle, Wojciech Pukocz. Część z nich znana jest z ważnych realizacji polskiej sztuki ekspresji lat osiemdziesiątych. Projekt ma ukazać istotną rolę środowiska akademii w kształtowaniu strukturalizmu wrocławskiego, ale także wpływ ich twórczości na postrzeganie zjawisk sztuki polskiej. Twórczość wrocławian, ich aktywność i często bezkompromisowość stanie się przyczynkiem do dyskusji o możliwościach artystycznych poszczególnych środowisk w Polsce. Porównanie szerokie spektrum realizacji twórczych z działaniami naszego regionu może spowodować uaktywnienie oraz dyskurs o stanie polskiej sztuki.
Na wystawie tej obejrzeć można tradycyjne formy wypowiedzi artystycznej, jak i dzieła powstałe przy użyciu najnowszych środków wyrazu. Galeria Miejska bwa od wielu lat pokazuje osiągnięcia artystów z innych regionów Polski. Do tej pory prezentowaliśmy środowiska Torunia oraz Gdańska i Poznania / związane z video-artem/.

Fragmenty tekstów z katalogu wystawy:

„Struktura rzeczy, struktura emocji, struktura” taki tytuł ma wystawa prezentująca dorobek moich koleżanek i kolegów z Wydziału Malarstwa i Rzeźby z lat 2008 – 2010. Cieszę się, że publiczność Galerii Miejskiej bwa w Bydgoszczy będzie miała okazję obejrzeć prace powstałe w nurcie specyficznym dla środowiska artystycznego we Wrocławiu. Otóż idea strukturalizmu jest obecna w sztuce wrocławskiej właściwie od zawsze. Dzisiaj w pierwszej dekadzie XXI wieku struktura i strukturalizm są wciąż żywe i budzące zainteresowanie nowych artystów. A poza tradycjami malarstwa, rzeźby i rysunku dochodzą zupełnie nowe doświadczenia sztuki nowych mediów.
Prof. Jacek Szewczyk, rektor Akademii Sztuk Pięknych w Wrocławiu

Na tej wystawie są m.in. ikony wrocławskiej sztuki, w tym wrocławskiego strukturalizmu. Bo strukturalizm wrocławski, pojemny znaczeniowo i tak naprawdę ciągle niezdefiniowany, jest tendencją żywą. A może lepiej nie definiować i pozostawić niedopowiedzenie?
Są znakomici i uznani malarze i rzeźbiarze, laureaci wielkich i ważnych konkursów sztuki, festiwali, przeglądów… profesorowie z tytułami naukowymi (12) i ich współpracownicy. Ale to nie tytuły malują i rzeźbią. Obecna wystawa pokazuje aktualną sztukę, z końca pierwszej dekady pierwszego stulecia trzeciego tysiąclecia, sztukę różnych generacji. Obejmuje twórczość prawie wszystkich artystów – pedagogów prowadzących kształcenie na kierunkach: malarstwo, rzeźba i edukacja artystyczna. Wybór prac był najczęściej osobistą sprawą każdego z uczestników, najczęściej, bowiem w kilku przypadkach była to wspólna decyzja autora, kuratora i jego współpracowników. Niektóre z dzieł powstały specjalnie na tę wystawę. Pozwalam sobie zwrócić uwagę na współbrzmienia, ale i na różnice widoczne już przy pierwszym kontakcie oraz na odrębności w systemach struktur. To oferta różnorodna; wędrówka tropami różnorodnych struktur. Odnajduję na wystawie prace, na które patrzę z przyjemnością i prawdziwą dumą. Co dzisiaj jest wyróżnikiem sztuki wrocławskiej, jakie są jej rozpoznawalne i odrębne wartości? Nie moją rolą jest udzielenie kompetentnej odpowiedzi, ale powiem: – o kondycji sztuki wrocławskiej, (a i polskiej), w tym malarstwie i rzeźbie, o których pisze się jakoby były w permanentnym kryzysie, myślę dobrze.
prof. Paweł Lewandowski – Palle

Przeglądałem obszerny materiał obrazujący dokonania twórców z Wydziału Malarstwa i Rzeźby wrocławskiej ASP. Wiele prac widziałem wielokrotnie na różnego rodzaju wystawach. Pierwsze co można zauważyć to wielość propozycji artystycznych. A mamy malarstwo, rysunek, rzeźbę inne tradycyjne formy wypowiedzi, ale także i nowe te związane z możliwościami jakie daje współczesna technologia. Dobrze jest, że nawet w samej tylko przestrzeni malarstwa, już tak bardzo wyeksplorowanego, znajdujemy rozwiązania różne i niejednokrotnie nowe. Formy przestrzenne wraz z rzeźbą sięgają najciekawszych zjawisk sztuki światowej. Media stały się rodzicielskie, płodne i zastanawiające. Całość tej wielkiej różnorodności otwiera wielką księgę poznania. Poznania nie tylko samej sztuki, ale i zjawisk której ta sztuka dotyczy. Na tle tego o czym wcześniej pisałem akademia staje się centrum anarchii intelektualnej. Jedynym miejscem dokonywania wyborów. Miejscem podnoszenia wartości emocjonalnych, kształtowania wyobraźni i ulepiania indywiduum. Czyli tego wszystkiego co podnosi wartość człowieka w kontekście kultury, zjawisk społecznych oraz ekonomii. Podnosi sens bycia, pomimo wyautowania wartości na margines. Nie może być, aby w atrakcyjnym świecie istnieć bez wiedzy o bycie i istocie.
Wacław Kuczma, Dyrektor Galerii Miejskiej bwa w Bydgoszczy

2010.04.10 – 2010.05.30