Tytuł wystawy jest inspirowany słowami Anny Choińskiej, które w oryginale brzmią tak: Wszystko jest historią jakiejś miłości.

Idea wystawy opiera się na czterech filarach: powrót do bycia w czuciu, przypomnienie narracji o tym, co ludzkie, estetyka żywiołów, inspirowana połączeniem z naturą i położeniem geomorfologicznym miasta Bydgoszczy na wielkiej leśnej polanie i w dolinach rzek, praktyka attentive museum, proponująca różne modele i narracje teraźniejszości i kształtowania przyszłości.
Wystawa wpisuje się w nurt kultury regeneracji oraz slow art, czyli formy aktywizmu, która czyni sztukę bardziej dostępną szerszej publiczności, a galerię czyni raczej doświadczeniem i miejscem wymiany emocji, która ma miejsce w spotkaniu ze sztuką.
Czucie to forma inteligencji, to myślenie poprzez dotyk i myślenie ciałem. Ponownie przyglądamy się kulturowym dyskursom, dzielimy się umiejętnościami, doświadczeniami i wiedzą oraz czasem, tworzymy miejsce na praktykę obecności i kreatywności – to także możliwość dostosowywania instytucji kultury do czasów kryzysu, jak również sposób na praktykowanie ludzkiej wspólnoty oraz nowych modeli społecznych i ekonomicznych.
Narracja wystawy jest także o przypomnieniu siebie o swoich zasobach, bo każda osoba ma dostęp do kreatywności i czucia. Częścią wystawy jest warsztat twórczy na żywo, a także alternatywne zwiedzanie wystawy poprzedzone spacerem uważnościowym i ceremonią parzenia herbaty oraz popołudnie performatywne z udziałem Emilii Biskupik i Oli Kozioł.

Wystawę otworzy performans według pomysłu Kamili Derdy zatytułowany Moc Łona.

Artystki: Kamila Derda, Kinga Kowalczyk, Dominika Krogulska-Czekalska, Anna Królikiewcz, Katarzyna Lubelska, Iwona Żyburska oraz Stanhopea Tigrina (tytuł filmu w reżyserii Macieja Dydyńskiego, prod. Muzeum Emigracji w Gdyni)

Aranżacja wystawy: Ivan Sitsko
Kuratorka wystawy: Danuta Milewska

Wystawie towarzyszy KATALOG do kupienia w Galerii Miejskiej bwa.

Anna Królikiewicz – urodzona 7 lutego 1970r.
Dyplom na Wydziale Malarstwa ASP Gdańsk w 1993 roku, tytuł naukowy profesora nadany przez Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej – 2018, doktorat w roku 2000, po uzyskaniu w 2010 roku tytułu doktora habilitowanego prowadzi Czwartą Pracownię Rysunku. W latach 2001-2003 uczyła w kilku pracowniach na wydziałach Sztuki i Projektowania Graficznego Bilkent University w Ankarze, od 2013 wykłada przedmiot Kształt Smaku w School of Form w Poznaniu. Oddana monumentalnemu rysunkowi i instalacji, zdarza się, że pisze (stała kolumna w magazynie „USTA” poświęcona związkom sztuk pięknych i pokarmu).
Autorka wielu wystaw indywidualnych, brała udział w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych w kraju i za granicą, swoje prace pokazywała m. in. w Nowym Yorku, Istambule, Ankarze, Kilonii, Brukseli, na międzynarodowych festiwalach sztuki współczesnej, w opuszczonym sklepie mięsnym w Sopocie, refektarzu Zakonu Kartuzów, oliwskim lesie, pustym mieszkaniu na krakowskim Salwatorze, w warszawskiej Zachęcie. Na przełomie 2018 / 19 pracowała nad scenografią do dramatu według powieści Alexandra Dumas: „Die Bartholomäusnacht ” w Theater Freiburg w Niemczech.
Współautorka, redaktorka naukowa i współwydawca monografii naukowej “Międzyjęzyk” porządkującej wątek użycia pokarmu jako medium w sztuce współczesnej, foodarcie, sztuce relacyjnej w polu malarstwa, antropologii, historii sztuki.
Ostatnie realizacje z 2022 roku powstały na zaproszenie Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN w Warszawie, i metaforyzują zagadnienia dotyczące kuchni żydowskiej na wystawie ” Od kuchni. Żydowska kultura kulinarna”.
Laureatka nagród rektorskich za osiągnięcia artystyczne i pedagogiczne, dwukrotnie stypendystka miasta Sopot oraz Marszałka Województwa. Laureatka nagrody Prezydeta Miasta Gdańska za 25 lat pracy twórczej, oraz Muza Sopotu w dziedzinie Kultury I Sztuki 2019, nominowana do tytułu Człowieka Roku w Kulturze 2019 I 2020 (Pomorskie Sztormy 2019 i 2020 ), nominacja finałowa do nagrody Spelndor Gedanensis 2020. W 2019 wyróżniona odznaką Zasłużony dla Kultury Polskiej.

Kinga Kowalczyk – specjalizuje się w ceramice herbacianej. Jest to ceramika autorska. Pracuje głównie z porcelaną, a prace wypala w piecu elektrycznym. W pracowni porusza się pomiędzy projektowaniem i rozmyślaniem nad formą, pracą przy kole garncarskim, wypalaniem ceramiki i testowaniem jej. Praca z materią to często zmaganie się z tym, co widzi w głowie, a tym, co w danym momencie mówi do niej materiał, z którym pracuje. To jest zawsze jedno i niepowtarzalne spotkanie. Można próbować odtworzyć proces, odtworzenie tego samego momentu jest niemożliwe.
***
Lotos to kwiat doskonały, nieskazitelnie czysty, jest symbolem odrodzenia i kreacji!
(…) doświadczenie każdej chwili nie musi być uniesieniem, nie musi być zawsze czymś przyjemnym. Dzisiejsze pojmowanie doświadczenia świadomego przeżywania chwili jest dążeniem do zatrzymania się, zauważenia życia jako przemijających momentów, które należy doceniać i czerpać z nich siłę i inspirację. Dla mnie to ciągłe próby, zmaganie się ze słabością, zmaganie z materią. Proces twórczy to nie tylko seria czynności, to ciągłe poszukiwanie, wnikliwe obserwowanie i otwartość / Kinga Kowalczyk

Katarzyna Lubelska – doktor nauk farmaceutycznych, artystka. Autorka rysunów-malunów, zajmuje się również rękodziełem. Praktyk ustawień systemowych oraz coach oddechem. Ukończyła Widnokrąg – szkołę rozwoju osobistego, praktyki obecności i porządków systemowych. Absolwentka oraz asystentka w szkole CUUD Oddech. Ukończyła Vedic Art.
Jej twórczość jest badaniem naturalnej, właściwej każdemu człowiekowi ekspresji uwalniającej się w wyniku otwierania naturalnego potencjału twórczego poprzez pracę z ciałem, emocjami, duchem. Jej prace mają charakter intuicyjny i symboliczny.

Iwona Żyburska – artystka plastyczka, edukatorka sztuki. Ukończyła kierunek artystyczno-pedagogiczny na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Dyplom z rzeźby w pracowni profesora Macieja Szańkowskiego. Pomysłodawczyni i założycielka w 2016 roku autorskiej pracowni plastycznej Rozwijalnia, która działa nieprzerwanie do dzisiaj.

Kamila Derda
Jestem w ruchu, ruch jest we mnie.
Stan bycia w drodze wyssałam z mlekiem matki,
które przemierzało wraz z nią…
setki kilometrów w wozie cyrkowym.

W drodze urodziłam się i wychowywałam.
Zasypiałam i budziłam się w drodze,
w drodze rosłam, uczyłam się i kochałam…
jestem w drodze…

Właściwie nie mam wyboru: albo idę zwyczajnie,
nic nie rozumiejąc, w nieznane,
z wiarą, że ta wędrówka sama w sobie jest dobra;
albo zatrzymam się, by zrozumieć
i wkrótce stracę z oczu drogę….

Więc idę, jak umiem…

i historię taką opowiadam…
Kamila Derda – tancerka, instruktor świadomego ruchu, aktorka, performer, choreograf, reżyser. Nauczycielka Contact Improvisation. Zajmuje się terapią systemową rodzin wg Berta Hellingera, polem narodzin, terapią tańcem, świadomym ruchem, dźwiękiem oraz pracą z głosem i oddechem. Trener rozwoju osobistego, założycielka Nowej Szkoły Oddechu, twórca metody Praktyki Obecności w pracy systemowej, Coach Oddechu, Coach Systemowy, Coach Praktyk Integracji Oddechem – Praktyki Obecności. Terapeuta manualny, nauczycielka Vedic Art, artterapeutka. Założycielka Szkoły Rozwoju Osobistego dla kobiet “WidnoKrąg” i „WidnoKrąg Męski” o autorskim programie oraz spotkań z seksualnością i tantrą. Prowadzi sesje indywidualne, cykliczne zajęcia, lekcje na festiwalach tańca oraz liczne warsztaty rozwoju osobistego o różnorodnej tematyce w Polsce i za granicą.

Dominika Krogulska-Czekalska – doktor sztuki, wykładowczyni projektowania w Pracowni Tkaniny Dekoracyjnej w Akademii Sztuk Pięknych im. Wł. Strzemińskiego w Łodzi, gdzie zgłębia tajniki i możliwości struktur żakardowych, angażujących studentów w poszukiwanie niekonwencjonalnych sposobów zastosowania tej tradycyjnej technologii. Refleksja nad prawem do powoływania nowych artefaktów, skutkuje zwróceniem większej uwagi na komentowanie otaczającej rzeczywistości i postawą krytyczną, zarówno w roli artystki, jak i projektantki. Najbardziej zainteresowana odkrywaniem przestrzeni na styku dyscyplin, spekulatywnie, ale także naprawczo.
Obecnie jest dyrektorką Instytutu Tkaniny na Wydziale Projektowym
Uczestniczyła w międzynarodowych wystawach m.in. Międzynarodowym Triennale Tkaniny w Łodzi (2016, 2019), wystawie „Za wolność” (2019) Textile Art of Today (2018-2019) Działy otwarte/ Działy zamknięte (współkuratorka i uczestniczka) Polska Szkoła Tkaniny – Desa Unicum 2020, 2021 BIEN Slovenia, II i III Biennale Tkaniny Artystycznej w Poznaniu, zaplanowana wystawa indywidualna “cod_a” w Galerii Atrium w Centrum Kultury i Stuki w Skierniewicach (18. marca)

Stanhopea Tigrina
Reżyser: Maciej Dydyński
Kurator: Maksymilian Bochenek
Tekst narracji: Julia Fiedorczuk
Narratorka: Natalia Przybysz
Muzyka: Sebastian Syczyński
Koordynacja produkcji: Monika Górka, Grzegorz Labuda
Producent: Muzeum Emigracji w Gdyni
Czas trwania: 5 min 52 s
Specjalne podziękowania: pracownice i pracownicy Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego. Praca powstała na potrzeby wystawy czasowej „Klimaks”, dostępnej w Muzeum Emigracji w Gdyni w dniach 25.06.-12.12.2021 r.

Ivan Sitsko – aranżer wystawy „Wszystko jest historią pewnej miłości”, konsultant feng shui w oparciu o wiedzę z zakresu Wędrującej Gwiazdy, BaZi, Ba Zhai, Bagua, Czterech Mitycznych Zwierząt oraz I Ching. Pomaga harmonizować przestrzeń (mieszkania, domy, siedziby firm, galerie sztuki). Łączy praktykę uważnego picia herbaty z wiedzą feng shui. Dzięki temu narodziła się ceremonia parzenia w parze, gdzie razem z Chiao Hsu demonstrowali powstawanie i oddziaływanie sił Jin i Jang podczas ceremonii herbacianej w Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie i Bagua Dance, gdzie podczas rytuału picia herbaty Sitsko opowiada o energii, którą ma każdy z uczestników ceremonii herbacianej w zależności od miejsca dookoła stoliczka, co potem staje się inspiracją do tańca intuicyjnego.

Początek 03.08.2022, godz. 18.00
ul. Gdańska 20
Koniec 18.09.2022