Tym razem świętujemy performatywność w szerokim rozumieniu tego słowa. Razem z zaproszonymi artystkami na całym pierwszym piętrze Galerii tworzymy wspólny obszar dla dźwięku, choreografii i performensu. Doświadczymy m.in. tego, jak zabawa konwencją popkulturowych kodów wpływa na wymiar estetyczny. Na mapie naszych aktywności są też rozmowy, ambientowe poduchy i wege bar.

W programie:
– SEANS Anny Zaradny
– PERFORMANCE Karoliny Karnacewicz aka DJ Morgiana
– 5 RZECZY ALBO KILKA TWIERDZEŃ O CHOREOGRAFII Marty Ziółek (w wykonaniu Agnieszki Kryst)

Rozmowy poprowadzi lub pytania dla publiczności przygotuje filozof Daniel Sobota.
Kuratorka: Danka Milewska
24 czerwca 2017
początek – godz. 18:00

Marta Ziółek
5 RZECZY ALBO KILKA TWIERDZEŃ O CHOREOGRAFII
to jest obiekt
ten obiekt jest mięśniem
ten obiekt jest choreografią
ten obiekt cię chce
ty też chcesz ten obiekt
ten obiekt to marta ziółek
ten obiekt to głos marty ziółek
ten obiekt to taniec marty ziółek marta ziółek myśli o choreografii
to nie jest wykład to jest choreografia ta choreografia mówi i tańczy

Performans Marty Ziółek „5 rzeczy albo kilka twierdzeń o choreografii” to wykład performatywny oparty na zsubiektywizowanym spojrzeniu na historię tańca i współczesne problemy choreografii.
Marta Ziółek jest choreografką i performerką. Zanim rozpoczęła studia na wydziale choreografii w School for New Dance Development (SNDO) w Amsterdamie, studiowała na Międzywydziałowych Indywidualnych Studiach Humanistycznych na Uniwersytecie Warszawskim. W swojej pracy skupia się̨ na poszerzaniu pola praktyki choreografii i badaniu nowych form ekspresji i ucieleśnień́; operuje językiem nowych technologii i popkultury; interesują̨ ją nowe rytuały i performatyka tożsamości. Dotychczas brała udział w warsztatach, projektach oraz współpracowała z takimi choreografami i teoretykami, jak Bojana Cvejić, DD Dorvillier, Deborah Hay, Maria La Ribot,Trajal Harrell, Benoit Lachambre, Ann Liv Young, Xavier Le Roy, Meg Stuart. Jedna z jej pierwszych choreografii po ukończeniu szkoły – “Black on Black” została wyprodukowana przez Teatr Hetveem w Amsterdamie, koprodukowane przez Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, STUK w Leuven, Teatr Studio i Komunę Warszawę. Ta ostatnia instytucja wyprodukowała jej najnowszą pracę – „Zrób Siebie”, która została uznana przez magazyn „Teatr” za jeden z najlepszych spektakli tanecznych/choreografii w sezonie 2016 (Mrozek, Puzyna Hojka). Ziółek dotychczas swoje choreografie pokazywała między innymi w Holandii, Niemczech, Austrii, Szwajcarii, w Stanach Zjednoczonych oraz Polsce.

Performance Marty Ziółek wykona Agnieszka Kryst.
Agnieszka Kryst – Urodzona 11 stycznia 1984, w Warszawie. Tancerka i choreografka. Absolwentka Szkoły Głównej Handlowej oraz Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie na wydziale Choreografii i Teorii Tańca. Stypendystka Alternatywnej Akademii Tańca 2013/Art Station Foundation by Grażyna Kulczyk. Laureatka wymiany studyjnej programu GPS/Global Practice Sharing realizowanego przez Movement Research w Nowym Jorku, we współpracy z Instytutem Muzyki i Tańca oraz Art Stations Foundation. Jako tancerka i performerka współpracowała m.in. z: Karoliną Kroczak, Tomasem Nepsinskim, Juanem Domìnguezem Rojo, Noą Shadur i Kondradem Smoleńskim, Małgorzatą Haduch, Sjoerdem Vreugdenhilem, Martą Ziółek, Joanną Leśnierowską i Januszem Orlikiem czy z Rebecką Lazier, w której spektaklu „There might be others” występowała w Polsce i Nowym Jorku. Finalistka festiwalu/konkursu choreograficznego New Europe Festival 2013 w Pradze, w czasie którego zaprezentowała (jako choreografka i tancerka) solo „Pressure” oraz duet „Liquid state of mind”. W 2015 roku została rezydentką programu Solo Projekt Plus, w ramach którego stworzyła pracę solową „Partytura” (‘A Score’), pokazywaną m.in. na festiwalu Stary Browar, Nowy Taniec na Malcie.
Jako choreografka współpracowała również przy produkcjach filmowych: „Chemia” w reżyserii Bartosza Prokopowicza oraz „Wszystkie nieprzespane noce” w reżyserii Michała Marczaka.
Jest członkinią grupy Centrum w Ruchu, przestrzeni sztuk performatywnych w Warszawie.

Karolina Karnacewicz aka DJ Morgiana zajmuje się muzyką na różne sposoby, nie tylko komponuje i didżejuje (jako DJ Morgiana), ale także pisze m.in. dla Easterndaze, Glissando, PopUp, organizuje: cykl „za duszno”, prelekcje „Historie muzyki”, koncerty domowe „muzyka mieszkalna” oraz warsztaty. Jesienią 2016 odbyła się pierwsza edycja jej projektu „Emancypacja dźwiękiem” – „Technikum muzyczne” (w partnerstwie z female:pressure). Wziął się on z przeświadczenia, że jedynie mówienie o feminizmie w odniesieniu do muzyki to za mało – działanie i praca organiczna przynoszą faktyczną zmianę. Przedtem prowadziła też warsztaty didżejskie oraz tworzenia słuchowisk na festiwalu Malta.
Występując jako DJ Morgiana, używa trzech gramofonów, które traktuje jak pełnoprawne instrumenty, a nie tylko odtwarzacze płyt, docierając do metod znanych z abstrakcyjnego turntablizmu. Eksperymentuje z głosem, stosując rozszerzone techniki wokalne, co przywołuje atmosferę pradawnych zaklęć i nastrój plemiennego rytuału. Wybrane kryształy i minerały zajmują poczesne miejsce w jej występach. Splata ich odgłosy z brzmieniami samorobnej tereminy z fotorezystorami, dźwiękami naturalnych przedmiotów (jak łupiny buku, muszelki, suchy mech, żołędzie) i tych znalezionych, których wibracje transmitują mikrofony kontaktowe. Stale poszukuje nowych środków wyrazu: eksploruje środowisko Max/MSP i Ableton, korzysta też z keyboardu Casio poddanego circuit-bendingowi, ponieważ interesują ją dźwięki nieoczywiste, powyginane, dzikie, poharatane. Arsenał ten uzupełnia swoimi nagraniami terenowymi i rozbudowywaną bazą sampli.
Od kilku lat zwiedza rozmaite ośrodki w Polsce i okolicy, od renomowanych festiwali, przeglądów artystycznych, galerii narodowych, klubów i radiostacji do skłotów. Na odległość współpracowała też m.in. z Electronic Explorations, Tilos Rádió, Forbidden Planet. N
Na zaproszenie Festiwalu Filmu Awangardowego Lava stworzyła i wykonała kompozycję ilustrującą film „Meditation on Violence” Mai Deren.

Na SEANS Anny Zaradny w Galerii Miejskiej bwa w Bydgoszczy składają się dwie prace video z udziałem samej artystki, która swoją muzykę splata ze swoją cielesnością jako kolejnym środkiem wyrazu: Octopus oraz Theurgy Two.
Octopus jest krótką formą filmową powstałą do utworu muzycznego i podejmującą dialog z muzyką eksperymentalną w oparciu o konwencję teledysku – medium charakterystycznego dla muzyki popularnej. Praca zakreśla wspólny obszar dla przestrzeni obrazu ruchomego i dźwięku.
Praca dotyka różnych kontekstów, od swobodnej relacji z tradycyjną formą teledysku, obecności artysty we własnej pracy, po poziom organizacji struktury wizualnej wynikający z abstrakcyjnej kompozycji muzycznej.
Narracja i dynamika struktury utworu stanowi punkt odniesienia dla scenariusza wideo. Zabawa konwencją popkulturowych kodów i funkcji klipu wprowadza materię Octopus w niejednoznaczny wymiar estetyczny. Z jednej strony wizualna strona jest bardzo mocno inspirowana muzyką, bezpośrednio synchronizowana na poziomie np. repetycji, ale także w samej barwie dźwięku. Z drugiej artystka swoją obecnością w materiale bezpośrednio kreuje główną i najważniejszą część obrazu. Bawiąc się kliszami teledysku, autorka zmienia również kontekst pierwotnego utworu, nadając mu zupełnie nowy wymiar estetyczny.

muzyka: Anna Zaradny (utwór pochodzi ze splitu Anna Zaradny/ Burkhard Stangl EP, Bocian Records),
reżyseria: Anna Zaradny, Michał Kopaniszyn
współpraca reżyserska: Łukasz Pycior
zdjęcia, animacje: Michał Kopaniszyn
kostiumy, charakteryzacja: Łukasz Pycior
obsada: Anna Zaradny
(z opisu Filmoteki artmuseum.pl)

Film Anny Zaradny „Theurgy Two” stanowi kolejną formę zapisu performansu artystki, pierwotnie zrealizowanego podczas pracy nad albumem Go Go Theurgy, następnie wykonanego w ramach jej wystawy Rondo znaczy koło. Trawestujące konwencję popowych teledysków i podejmujące dialog z muzyką eksperymentalną wideo przedstawia Zaradny w trakcie procesualnego rytuału: stojąca w czarnej przestrzeni artystka tworzy wokół siebie rysunek kredą, wpisując swoje ciało w kształt koła. Powtarzalną choreografię – zapis ruchu w czasie i przestrzeni – potęguje intensywne brzmienie syntezatorów analogowych. Wzniosły charakter samego utworu muzycznego odarty jest jednak z rzewnego patosu i melodramatycznej afektacji. Doświadczenie monumentalnych i abstrakcyjnych mas dźwiękowych w przestrzeni i w obrazie filmowym przekształca Theurgy Two w jednolitą strukturę formalną i znaczeniową o silnym ładunku emocjonalnym i energetycznym.
Oscylująca pomiędzy choreografią i performansem audiowizualna kompozycja Zaradny opiera się na przenikających się warstwach brzmieniowych, poprzez gest ciała odwołując się do koncepcji buntu i władzy, oczyszczenia i wyzwolenia. Artystka daleka jest jednak od wskrzeszania archaicznych, szamańskich rytuałów – teurgii praktykowanych w celu przywołania bóstw lub istot nadprzyrodzonych do świata ludzi. Charakter jej performansu zostaje przez nią radykalnie uwspółcześniony zarówno w warstwie dźwiękowej, jak i wizualnej. Jak pisze Daniel Brożek o kompozycji na płycie Go Go Theurgy, „…ta muzyka – celebrująca performatywność – wymyka się gatunkowym ograniczeniom. Odważna swą eksperymentalnością, a przy tym precyzyjnie skonstruowana, wykorzystuje niejednokrotnie energetyczne momentum konotowane częściej z muzyką popularną.”
Swoistą partyturę performansu Zaradny – zapis aleatorycznych gestów artystki stanowi kolaż fotograficzny, będący kontrapunktem do wideo.

Anna Zaradny – artystka dźwiękowa i wizualna, kompozytorka, instrumentalistka, współtwórczyni festiwalu i wytwórni Musica Genera. Jako artystka wizualna tworzy głównie instalacje, obiekty, fotografię i wideo. W kontekście muzycznym obraca się w szerokim spektrum gatunków: od akustycznej muzyki improwizowanej utrzymanej w języku współczesnego minimalizmu po złożone struktury eksperymentalnej elektroniki. Jej prace były pokazywane zarówno na festiwalach muzycznych, jak i wystawach sztuki współczesnej w kraju i zagranicą. Zaradny jest także autorką muzyki do spektakli teatralnych i projektów multimedialnych. W 2011 roku otrzymała nagrodę publiczności 5 edycji konkursu „Spojrzenia 2011 – Nagroda Fundacji Deutsche Bank”. W 2016 roku w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie odbyła się premiera jej najnowszego albumu Go Go Theurgy, zaś w Bunkrze Sztuki w Krakowie Zaradny zrealizowała obszerną wystawę indywidualną Rondo znaczy koło. W tym samym roku artystka była rezydentką Elektronmusikstudion EMS Stockholm.

www.annazaradny.net

24.07.2017
początek – godz. 18:00
kurator: Danuta Milewska