Seminaria filmowe z zakresu sztuki dokumentu i reportażu.
Od października 2015 do lutego 2016 cykl pn. “BLOK WSCHODNI”.Seminaria prowadzi Remigiusz Zawadzki z Fundacji Art-House organizatora Festiwalu CAMERA OBSCURA.
Partner przeglądu: TV BELSAT

Październik 2015:
20.10.2015 godz. 18.00
– Wyspa Krym. Deja Vu, reż. Igor Chajka. 31′ min. 2014
Zadziwiające proroctwo radzieckiego dysydenta Wasilija Aksjonowa, autora fantastycznonaukowej powieści Wyspa Krym (1979), która zapowiada wchłonięcie czarnomorskiego półwyspu przez potężnego sąsiada, staje się w filmie Ihora Czajki punktem wyjścia do ukazania genezy rosyjskiej inwazji na Krym. Analizując wypowiedzi polityków i archiwalne materiały rosyjskiej telewizji, autor filmu nie pozostawia wątpliwości co do tego, że Kreml planował tą operację od lat. Przygotowania obejmowały m. in. ofensywę propagandową prowadzoną wśród miejscowej ludności, którą wszelkimi sposobami skłaniano do przyjęcia rosyjskiego obywatelstwa, a także zastraszanie niezależnych dziennikarzy i działaczy. Kiedy Ukraina za sprawą majdanowej rewolucji zaczęła wymykać się z rosyjskiej strefy wpływów, do akcji wprowadzono „zielone ludziki”. Dzięki ich pomocy obecny premier Krymu – Siergiej (nomen omen) Aksjonow, którego kryminalna przeszłość jest tajemnicą poliszynela, dopisuje nowy rozdział do książki swojego imiennika.
Film był pokazywany w sekcji ukraińskiej na ubiegłorocznym festiwalu Watchdog:
http://www.watchdocs.pl/2014/f/wyspa_krym__deja_vu-film-64-pl.html

27.10.2015 godz. 18.00
– Ochotnicy reż. Anton Tsialezhnikau 38 min. 2015
Korpus ochotniczy „Prawego sektora” (OUK PS) powstał z inicjatywy tego ruchu pod koniec czerwca 2014 roku i jest unikatową formacją militarną. Jego zadaniem jest obrona jedności terytorialnej oraz niepodległości Ukrainy, a także przywrócenie ziem tymczasowo okupowanych. Z punktu widzenia prawa jest grupą przestępczą, chociaż ochotnicy walczą ramię w ramię z żołnierzami armii ukraińskiej przeciwko wspólnemu wrogowi. W razie potrzeby korpus może sformować 20 batalionów. Władze ukraińskie liczą się z taką siłą i chcą mieć ją pod kontrolą. „Prawy sektor” domaga się jednak niezależności od sił zbrojnych czy MSW, dlatego państwo nie zaopatruje tej formacji w broń, ochotnicy nie dostają żołdu, nie mają statusu uczestników działań bojowych. Wśród nich jest sporo osób rosyjskojęzycznych. Korpus jest dobrze przygotowany do działań bojowych, ćwiczy na poligonach, wśród formacji wojskowych ma najniższe straty na wschodzie Ukrainy. W reportażu zobaczymy ochotników z pierwszej szturmowej kompanii piątego batalionu OUK PS, która walczy w miejscowości Pieski, trzy kilometry od Doniecka.
Premiera tego filmu miała miejsce na festiwalu Szutki Faktu w Toruniu w kwietniu 2015 roku.

Listopad 2015:
10.11.2015 godz. 18.00
– Rewolucja. Dead line; reż. Jury Wysocki, Siarhei Marchyk, Siarhei Pelesa, 25 min. 2014
Reportaż „Rewolucja. Deadline” poświęcony jest ukraińskim protestom w ich najkrwawszej fazie. Ofiarami przemocy ze strony Berkutu padli wtedy również twórcy reportażu, Siarhiej Marczyk i Jury Wysocki, którzy zostali dotkliwie pobici w czasie wykonywania swoich obowiązków. Autorzy spotkali się ze swoimi kolegami-dziennikarzami z Ukrainy i Polski, pracującymi na Majdanie. Wśród nich: zraniona od wybuchu granatu Halina Sadomcewa (spilno.tv); Mustafa Nayemem i Roman Skrypin (Hromadske.tv). Wśród bohaterów są także Tatiana Czornowoł, dziennikarka Ukraińskiej Prawdy brutalnie pobita przez nieznanych sprawców, a także polscy dziennikarze Paweł Bobołowicz z Radio Wnet i Bartosz Maślankiewicz z TV Respublika.

24.11.2015 godz. 18.00
– Rewolucja. Łzy Majdanu, reż. Jury Wysocki, Siarhiej Marczyk, 20 min; 2014
– Rewolucja. Krymska Pułapka, reż. Jury Wysocki, Siarhiej Marczyk, 29 min; 2014
Reportaż „Rewolucja. Łzy Majdanu” został poświęcony losom rodzin ofiar tragicznych wydarzeń z lutego 2014 w Kijowie, w których zginęło ponad 100 osób. Jak rozumieją sens poniesionej ofiary? Czy ukraińska rewolucja przetrwa rosyjską interwencję? Czy narodowa trauma stanie się punktem wyjścia do budowy nowego ładu państwowego i społecznego na Ukrainie?
Natomiast reportaż autorstwa dwójki dziennikarzy Biełsatu pt. „Rewolucja. Krymska pułapka” opowiada o początku rosyjskiej operacji oddzielenia Krymu od Ukrainy.

Grudzień 2015:
1.12.2015 godz. 18.00
– Przemytnicy (reż. dane zastrzeżone); 30 min; 2014
Film opowiada o zjawisku nielegalnego handlu poprzez granice na Białorusi od czasów przedwojennych po dzień dzisiejszy. Przemytnicy z polsko – sowieckiej granicy w latach 20 – tych stali się sławni dzięki książce autobiograficznej Kochanek Wielkiej Niedźwiedzicy Sergiusza Piaseckiego. W rolę Piaseckiego w filmie wcielił się białoruski muzyk rockowy Pit Paułau. W dokumencie odwiedzimy dawną stolicę przemytu przedwojennego – miasteczko Raków i jego okolice. Zobaczymy jak obecnie wygląda dawna polska granica.W dzisiejszych czasach centrum szmuglowania towarów na granicy białorusko – polskiej przemieścił się do Grodna. Tam mieszkają kolejni nasi bohaterowie. O swoich przygodach opowiedzą dawni i obecni białoruscy kontrabandyści.

15.12.2015 godz. 18.00
– Amerykanka. All included, reż. Viktar Korzoun, 52 min; 2014
Film opowiada o pobycie w więzieniu KGB, w tak zwanej amerykance, znanego dziennikarza, pisarza i działacza społecznego Alaksandra Fiaduty. Autor spędził 110 dni w amerykance po wyborach prezydenckich 2010 roku. Opisał ten okres swojego życia w książce „Amerykańska poezja”. Idea filmu jeśli do trudnej sytuacji podejść w sposób twórczy przełożyć ją na literaturę i dokonać zmiany gatunku z dramatu na komedię przedstawić okropną machinę państwową (narysować, opisać) w sposób ironiczny, wówczas trudna sytuacja staje się zabawna, a straszna machina – karykaturalną, i wtedy można próbować z nią walczyć.
Ten film został zakwalifikowany do konkursu w Lipsku DOK Leipzig 2014

Styczeń 2016:
12.01.2016
– Miłość po białorusku, reż. Viachaslaw Rakitski, Andrei Kutsila, 29 min; 2013
Miłość po białorusku dla Nasty Pałażanki i Zmiciera Daszkiewicza to miłość przez kraty więzienne. Młodzi ludzie poznali się w Młodym Froncie – nielegalnej organizacji demokratycznej. Po protestach w grudniu 2010 r. ich wrzucono do więzień. Nasta po areszcie śledczym KGB dostała 1 rok w zawieszeniu a Zmiciera skazano na dwa lata. Podczas pobytu w więzieniu zmarła matka Zmiciera, a Nasta została jedynym oparciem ojca młodego człowieka. 
Pobrali się młodzi ludzie w więzieniu, wtedy Nasta zmieniła nazwisko na Daszkiewicz. 9 listopada 2013 r. chłopak wyszedł na wolność. Zakochani napisali do siebie tysiące listów, które opowiedzą nam co czują młodzi Białorusini, którzy zakochali się w czasach dyktatury.
Ten film zdobył nagrodę na Festiwalu sztuki Faktu w Toruniu w 2014 roku.

26.01.2016
– Siewca, reż. Jerzy Kalina, 52 min; 2014
Tytułowy „Siewca” Doroteusz Fionik mieszka w znajdujących się w pobliżu Bielska Podlaskiego Studziwodach. Jest Białorusinem i obywatelem Polski, absolwentem prawosławnego seminarium duchownego, dyrygentem chóru cerkiewnego i założycielem Muzeum Małej Ojczyzny w Studziwodach oraz redaktorem czasopisma „Bielski gościniec”. Fionik jest również autorem książek o regionie, a także założycielem zespołu Żemerwa wykonującego autentyczny folklor podlaski. Fionik regularnie organizuje imprezy folklorystyczne, w których udział biorą zespoły ludowe z Podlasia i białoruskiego Polesia. Jednak to nie wszystko – jako rolnik razem z rodziną uprawia ziemię tradycyjnym sposobem przy użyciu starodawnych narzędzi. Jednak za najważniejszą swoją powinność uważa propagowanie kultury duchowej i materialnej podlaskich Białorusinów, by wzorem ewangelicznego siewcy, te ziarna „padły na ziemię żyzną i plon wydały, jedno stokrotny, drugie sześćdziesięciokrotny, a inne trzydziestokrotny”.
Mt 13,8.

Luty 2016:
09.02.2016
– Święto na naszej ulicy, reż. Adam Halin, 22 min., 2009
– Świteź. Miasto na dnie jeziora, reż. Michał Baczuń, 20 min., 2010

“Święto na naszej ulicy” – Podwórko z kilkoma ławeczkami przy ulicy Słonecznej nigdy nie bywa puste. Tu rozmawiają, piją, śpiewają, tańczą, wyjaśniają spory, spierają się o politykę, biją się, wzywają pogotowie ratunkowe, sprzeczają się z milicją, wyprowadzają na spacer dzieci, jedzą i znowu piją, śpią (często pod ławką), siusiają i znów piją, mieszkańcy hoteli robotniczych jednej z mińskich fabryk. Okna mieszkania znanej białoruskiej operatorki filmowej Tatiany Łoginowoj wychodzą na to podwórko. Ona wyglądając przez swoje okno, od wielu lat dziwi się, śmieje i denerwuje jednocześnie napotykanym widokiem. Zmienia się pogoda, zmieniają się pory roku, lecz postaci na podwórkowych ławkach są zawsze te same. Tym razem przy oknie w mieszkaniu Tatjany Łoginowoj, postawiliśmy kamerę, która nagrała święto przy ulicy Słonecznej.


“Świteź” – Film inspirowany balladą Adama Mickiewicza o tym samym tytule. Akcja toczy się w dwóch różnych okresach: w tym XIX – wiecznym pojawi się narrator, sam Adam Mickiewicz, w rodzinnych stronach pod Nowogródkiem, nad brzegiem Świtezi. W średniowiecznym natomiast rozegrają się sceny w legendarnym litewskim grodzie książąt Tuchanowiczów, broniącym się przed najazdem potężnych wojsk z Rusi. Do napisania „Świtezi” inspirowały Mickiewicza ludowe opowieści zasłyszane właśnie w Tuchanowiczach, gdzie odwiedzał Marylę Wereszczakównę.

23.02.2016
– Wszystko wymyślone przez Boga, reż. Volha Shved, 25 min., 2015
Twórcy filmu odwiedzają białoruskie wioski razem ze sklepem obwoźnym, docierając do miejsc gdzie nie dojeżdżają autobusy i praktycznie nie ma dróg asfaltowych. Jeszcze całkiem niedawno te wsie były zamieszkiwane przez setki mieszkańców, teraz pozostało tam zaledwie kilka osób. Ludzie żyją w oczekiwaniu na przyjazd sklepu i na przylot bocianów. Żyją także w oczekiwaniu na śmierć, która w tym miejscu jest częstym gościem, śmiejąc się przy tym i żartując, ciesząc się z pierwszych promyczków słońca i nie przestając pracować od rana do nocy.

Marzec 2016
22.03.2016, godz. 18.00
Wołyń 1943. A wy jak myślicie? reż. Paweł Szot
Reportaż opowiada o tragicznych wydarzeniach, które rozegrały się na Wołyniu w czasie II Wojny Światowej. Ukraińscy nacjonaliści działający pod sztandarem UPA niejednokrotnie z pomocą miejscowej ukraińskiej ludności wymordowali — według różnych szacunków — od 60 do 100 tysięcy Polaków zamieszkujących tereny leżące w obrębie przedwojennego polskiego województwa wołyńskiego. W wyniku polskich akcji odwetowych śmierć poniosło od kilku do kilkunastu tysięcy Ukraińców z Wołynia, Galicji Wschodniej i z Zamojszczyzny. Autor reportażu postanowił oddać głoś bezpośrednim uczestnikom tamtych wydarzeń: Polakom i Ukraińcom, kwestię interpretacji pozostawiając widzowi.
Wstęp na film wolny dla wszystkich.