TIROL TRANSFER
„Tirol transfer” jest projektem artystycznym austriackiej Galerii Krinzinger, który z założenia zakłada międzynarodowy charakter wystawy. 7 artystów z Austrii (Patricia Chen, Siggi Hofer, Angelika Krinzinger, Paul Albert Leitner, Christoph Raitmayr, Martin Tusch, Judith Weratsching) zaprosiło do udziału w ekspozycji 7 artystów z całego świata: Goang-Ming Yuan (Taiwan), Judith Hopf (Niemcy), Guillermo Roel (Meksyk), Noritoshi Hirakawa (Japonia), Sean Mellyn (USA), Shingo Wakagi (Japonia), Bjarne Melgaard (Norwegia). Ich twórczość koresponduje z dziełami Austriaków.Na wystawie reprezentowane są prawie wszystkie dyscypliny współczesnej sztuki: malarstwo, rysunek, rzeźba, instalacje, video, fotografia. Mediami dominującymi pozostaje jednak fotografia i video. Powracającym tematem jest pozycja sztuki w społeczeństwie. Na poziomie twórczości artystycznej zróżnicowanie kulturowe zanika, nie ma znaczenia pochodzenie artystów.
Szczególną pozycję w ekspozycji zajmuje instalacja fotograficzna Paula Alberta Leitnera. W jego pracach odnaleźć można wątki łączące dzieła innych uczestników wystawy. Fotografie Paula Leitnera tworzą artystyczny dziennik z podróży, w którym patrzący kroczy śladami samego autora – wędrowca. Zaproszony przez artystę Noritoshi Hirakawe w swojej serii slajdów porusza się wokół tematyki kobiecej seksualności, erotyzmu, nawiązując tym samym do tabu funkcjonujących jeszcze do niedawna w kulturze japońskiej.
Z ikonografii subkulturowej czerpią prace Judith Weratsching i Bjarne Melgaarda. W obrazach i rysunkach obu artystów, stojących w radykalnej opozycji do ogólnie przyjętych norm i konwencji pojawiają się tematy egzystencjalnej rozpaczy, obsesji seksualnych, doprowadzających ostatecznie do samodestrukcji. Okultyzm i mistycyzm przeciwstawiają ogólnie przyjętym układom społecznym.
Z kolei fotografie Angeliki Krinzinger prezentują nieco inne spojrzenie na ludzkie ciało. Pokazane w dużych zbliżeniach szczegóły anatomiczne, nie są ściśle określone, uruchamiając tym samym wyobraźnię widza. Towarzyszący artystce Guillermo Roel w swej prezentacji video porusza również zagadnienia fragmentaryzacji i dekonstrukcji. Artysta umieszczony w białym, sterylnym pokoju, ulega procesowi powolnej utraty kontroli nad własnym ciałem i umysłem. Refleksyjne sceny w fotografiach Martina Tuscha przywodzą na myśl kadry filmowe, czy strony z lifestyle magazynów, pokazują historie, bez kontynuacji, utrzymane na granicy beznamiętnej dokumentacji i interpretacji poetyckiej. Shingo Wakagi od 16 lat fotografujący własnego dziadka, tworzy dokumentację spędzonego wspólnie czasu. Dziadek staje się dla niego nie tylko modelem, ale najważniejszą osobą, która uczyła go życia.
Christoph Raitmayr w swoich rzeźbach-meblach wykorzystuje collage’s prezentujące twórczość artystów poruszajacych się w kręgu utopii społecznych (Mies van der Rohe, Le Corbusier, Gerit Rietveld czy Otto Wagner). Przytaczając cytaty z modernistycznego designu artysta dołącza wspomnienia z dzieciństwa i snuje refleksje nad kondycją społeczeństwa. Sean Mellyn amerykański malarz pop-surrealista tworzy serię portretów. Wizerunki dzieci, rodem jakby z rodzinnego albumu, niekiedy z nałożonymi na głowę papierowymi torbami, poddane zostają obróbce malarza-surrealisty, który zdaje się poruszać tropem dziecięcej wyobraźni. Patricia Inn-Ling Chen – artystka o chińsko-europejskim pochodzeniu próbuje pokazać azjatyckie korzenie własnej twórczości. Interesuje ją obecność zachodnich mediów i amerykańskiego stylu życia w Tajwanie. W swoim dokumentalnym video zastanawia się dlaczego w Tajpei taksówki mają taki sam żółty kolor jak w Nowym Jorku. Partnerem artystycznym Inn-Ling Chen jest znany tajwański artysta Goang-Ming Yuan. W fotografiach Yuan’a jedno z najbardziej ruchliwych miejsc w Taipei pozbawione zostaje mieszkańców. Uliczne reklamy, przepływające informacje nie znajdują tu swego odbiorcy, powstaje sytuacja absurdu – architektoniczna makieta zamiast tętniącego życiem miasta.
Siggi Hofer – artysta z południowego Tyrolu, w swoich collage’s próbuje pokazać zmultiplikowaną, własną osobowość, która staje się dla niego wzorem dla osobowości ludzi, których osobiste historie zdeterminowane zostały polityką. Artystyczną partnerką Siggi Hofera jest Judith Hopf, która przygotowała prezentację video – rodzaj telewizyjnego talk-show, o dość surrealistycznym scenariuszu. Artystka przeprowadza wywiad na temat życia z zaproszonym do programu martwym gościem.

Prezentacja wystawy „Tirol Transfer” w Galerii BWA w Bydgoszczy możliwa była dzięki współpracy z Austriackim Forum Kultury w Warszawie.

Wystawa: 2003.12.08 – 2004.01.05